23 stycznia
10 rocznica śmierci
Ryszarda
Kapuścińskiego
Ryszard Kapuściński, legenda polskiego i światowego
reportażu, często określany jako „człowiek obdarzony absolutnym wyczuciem
informacji, klimatu i wydarzeń”.
Posiadał niesamowitą zdolność obserwacji i spostrzegania
tego, co dla innych jest niewidoczne. Posiadał instynkt reportera prowadzący go
wszędzie tam, gdzie coś się dzieje. Potrafił doskonale obserwować i analizować
otoczenie, szybko staje się częścią obserwowanego środowiska, a dzięki swojej
neutralności potrafił w pełni obiektywnie ocenić to, co widzi.
Ryszard Kapuściński,
zawód – reporter, zwany był „cesarzem reportażu”.
Wielokrotnie nagradzany i tytułowany. Od 2010 r.
przyznawana jest Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego za najlepsze książki
reporterskie.
Kapuściński przez wiele lat publikował w „Czytelniku”,
pod koniec życia w „Znaku”.
Przed jego śmiercią ukazały się: - 1962 Busz po polsku
- 1963 Czarne gwiazdy
- 1968 Kirgiz schodzi z konia
- 1969 Gdyby cała Afryka
- 1969 Che
Guevara – Dziennik z Boliwii
(przekład i przypisy R. Kapuścińskiego) - 1970 Dlaczego zginął Karl von Spreti?
- 1975 Chrystus z karabinem na ramieniu
- 1976 Jeszcze dzień życia
- 1978 Wojna futbolowa
- 1978 Cesarz
- 1982 Szachinszach
- 1986 Notes (tomik wierszy)
- 1988 Wrzenie świata (zbiór)
- 1990 Lapidarium
- 1993 Imperium
- 1995 Lapidarium II
- 1997 Lapidarium III
- 1998 Heban
- 2000 Lapidarium IV
- 2000 Z Afryki (album fotograficzny)
- 2001 Lapidarium V
- 2003 Autoportret reportera
- 2004 Podróże z Herodotem
- 2006 Prawa natury (tomik wierszy)
- 2006 Ten Inny
- 2007 Lapidarium VI
Po śmierci autora wydano:
- 2007 Rwący nurt historii. Zapiski o XX i XXI wieku
- 2008 Dałem głos ubogim
- 2012 Pisanie
- 2013 To nie jest zawód dla cyników
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz