10 rocznica śmierci Doroty Terakowskiej
Dorota
Terakowska urodziła się 30 sierpnia 1938 w Krakowie, uczęszczała do Liceum
Muzycznego i Gimnazjum im. Joteyki, skąd została dyscyplinarnie usunięta.
Maturę zdała w Liceum dla Pracujących w 1955, dyplom z socjologii obroniła
w
1965. W latach 1965-1968 była pracownikiem naukowym w Pracowni Socjologii
Kultury przy Pałacu pod Baranami. W latach 1969-1981 i od roku 1991 pełniła
funkcje redaktora i publicystki "Gazety Krakowskiej", przez wiele lat
była też związana z "Przekrojem" (1976-1989) oraz "Zeszytami
Prasoznawczymi" (1983-1989). Była współzałożycielem i współpracowniczką
"Czasu Krakowskiego" (1990), a także wiceprezesem Spółdzielni
Dziennikarzy Przekrój (1995-1999). Należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy
Polskich (1971-1981), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989) oraz Związku
Autorów i Kompozytorów Scenicznych (od 1982).Od wydania
Gumy do żucia (1986) poświęciła się już tylko literaturze. Była autorką książek
dla dzieci i młodzieży z gatunku fantasy, chętnie czytaną także przez
dorosłych. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek
dla Młodzieży za powieści: Córka
czarownic (1992), Samotność bogów
(1998)
i Tam gdzie spadają Anioły
(1999) oraz nagrody: Dziecięcy bestseller 1995 za książkę Lustro Pana Grymsa, Najlepsza Książka Wiosna ´98 - Samotność
bogów; w 1998 roku została nominowana do Paszportu Polityki. Książki Ono i
Władca
Lewawu zostały wpisane na listę lektur szkolnych.
Zmarła 4 stycznia 2004 roku.
Zmarła 4 stycznia 2004 roku.
Twórczość :
- Lustro Pana Grymsa
- Guma do żucia
- Próba generalna ( reportaże)
- Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie)
- Władca Lewawu
- Córka czarownic - wpisana na Listę Honorową IBBY
- W krainie Kota
- Cyrk Burmistrza (sztuka)
- Samotność bogów
- Tam gdzie spadają anioły
- Poczwarka
- Ono
- Dobry adres to człowiek
- Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. Dzień i noc czarownicy
- Muzeum Rzeczy Nieistniejących ( zbiór felietonów)
- Piąty talerz
80 rocznica urodzin Marka Hłaski
Marek Hłasko urodził się 14 stycznia 1934 w Warszawie. Prozaik
i scenarzysta filmowy. Zdobył rozgłos i popularność dzięki nietypowemu stylowi twórczości, a także niekonwencjonalnemu zachowaniu (szczególnie ubiorowi). Był legendarną postacią młodego pokolenia, symbolem nonkonformizmu. Nazywany był polskim Jamesem Deanem, a literacko porównywany do Ernesta Hemingwaya. Przez kilka lat pracował jako kierowca samochodowy. Hłasko często zmieniał miejsce zatrudnienia pracował m.in. w: Bazie Sprzętu Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego, Metrobudowie, Spółdzielni Przewozowej Warszawskich Spółdzielni Spożywców. Po sukcesie literackim noweli Baza Sokołowska (1954) poświęcił się twórczości pisarskiej. Pracował krótko w redakcji studenckiego tygodnika "Po prostu" (redaktor działu prozy). W 1956 r. wydał zbiór opowiadań pt. "Pierwszy krok w chmurach". Rok później opublikował "Ósmy dzień tygodnia", który przetłumaczono na 15 języków. W 1958 wyjechał do Paryża. Zyskał wtedy światowy rozgłos. Wydanie antykomunistycznych Cmentarzy w Paryżu wywołało nagonkę prasową w kraju. Gdy nie chciano przedłużyć mu paszportu, poprosił o azyl polityczny w Berlinie Zachodnim. Po 3 miesiącach rozmyślił się i próbował wrócić do kraju, ale zanim doczekał się odpowiedzi wyjechał w 1959 do Izraela, gdzie napisał kilka książek, m.in. "Drugie zabicie psa", "Nawrócony w Jaffie" i "Opowiem wam o Esther". Nie mógł żyć bez Polski, ale nie mógł także do niej wrócić. Aklimatyzację za granicą uniemożliwiał mu brak talentu do języków obcych. Wiódł życie tułacze, chwytając się pracy robotniczej w celu zapewnienia sobie podstawowych warunków bytowych. Od 1960 mieszkał w Niemczech, z żoną, sławną niemiecką aktorką Sonją Ziemann. W 1966 r. wydał swoją autobiografię "Piękni dwudziestoletni", rok później "Sowę, córkę piekarza".
Zmarł 14 czerwca 1969 r. w Wiesbaden w Niemczech.
W 1975 jego prochy sprowadzono do Polski i pochowano na Cmentarzu Powązkowskim.
Na nagrobku został wykuty napis, który zasugerowała matka Hłaski:
Żył krótko, a wszyscy byli odwróceni.
Twórczość:
Powieści
Marek Hłasko autor Zbigniew Kresowaty
|
- Ósmy dzień tygodnia (1957)
- Następny do raju (1958)
- Cmentarze (1958)
- Wszyscy byli odwróceni (1964)
- Brudne czyny (1964)
- Drugie zabicie psa (1965)
- Nawrócony w Jaffie (1966)
- Sowa, córka piekarza (1967)
- Sonata marymoncka (wyd. pośmiertnie 1982)
- Palcie ryż każdego dnia (wyd. pośmiertnie 1985)
Opowiadania
- Wilk (fragment powieści) (1954)
- Szkoła (fragment powieści) (1954)
- Złota jesień (fragment powieści) (1954)
- Noc nad piękną rzeką (fragment powieści) (1954)
- Głód (fragment powieści) (1956)
- Pierwszy krok w chmurach (1956) – zbiór opowiadań
- Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów (1957)
- Stacja (1962)
- Opowiadania (1963)
- Umarli są wśród nas (wyd. pośmiertnie, 1986)
- Pamiętasz, Wanda? (wyd. pośmiertnie, 1986)
- Trudna wiosna (wyd. pośmiertnie, 1986)
- Brat czeka na końcu drogi (wyd. pośmiertnie, 1986)
Wspomnienia
- Piękni dwudziestoletni (1966)
Był także współscenarzystą filmów:
- Koniec nocy (1957)
- Pętla (1957)
- Spotkania (1957)
- Ósmy dzień tygodnia (1958)
- Baza ludzi umarłych (1958).
Na podstawie strony: http://pl.wikipedia.org/wiki/Marek_H%C5%82asko
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz