poniedziałek, 27 stycznia 2014




 

10 rocznica śmierci Doroty Terakowskiej






Dorota Terakowska urodziła się 30 sierpnia 1938 w Krakowie, uczęszczała do Liceum Muzycznego i Gimnazjum im. Joteyki, skąd została dyscyplinarnie usunięta. Maturę zdała w Liceum dla Pracujących w 1955, dyplom z socjologii obroniła 
w 1965. W latach 1965-1968 była pracownikiem naukowym w Pracowni Socjologii Kultury przy Pałacu pod Baranami. W latach 1969-1981 i od roku 1991 pełniła funkcje redaktora i publicystki "Gazety Krakowskiej", przez wiele lat była też związana z "Przekrojem" (1976-1989) oraz "Zeszytami Prasoznawczymi" (1983-1989). Była współzałożycielem i współpracowniczką "Czasu Krakowskiego" (1990), a także wiceprezesem Spółdzielni Dziennikarzy Przekrój (1995-1999). Należała do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich (1971-1981), Stowarzyszenia Pisarzy Polskich (od 1989) oraz Związku Autorów i Kompozytorów Scenicznych (od 1982).Od wydania Gumy do żucia (1986) poświęciła się już tylko literaturze. Była autorką książek dla dzieci i młodzieży z gatunku fantasy, chętnie czytaną także przez dorosłych. Otrzymała trzy nagrody polskiej sekcji IBBY - Światowej Rady Książek dla Młodzieży za powieści: Córka czarownic (1992), Samotność bogów (1998) 
i Tam gdzie spadają Anioły (1999) oraz nagrody: Dziecięcy bestseller 1995 za książkę Lustro Pana Grymsa, Najlepsza Książka Wiosna ´98 -  Samotność bogów; w 1998 roku została nominowana do Paszportu Polityki. Książki Ono i Władca Lewawu zostały wpisane na listę lektur szkolnych.
Zmarła 4 stycznia 2004 roku.

Twórczość :

  • Lustro Pana Grymsa 
  • Guma do żucia 
  • Próba generalna ( reportaże) 
  • Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie) 
  • Władca Lewawu 
  • Córka czarownic  - wpisana na Listę Honorową IBBY 
  • W krainie Kota 
  • Cyrk Burmistrza (sztuka) 
  • Samotność bogów 
  • Tam gdzie spadają anioły 
  • Poczwarka 
  • Ono 
  • Dobry adres to człowiek 
  • Babci Brygidy szalona podróż po Krakowie. Dzień i noc czarownicy 
  • Muzeum Rzeczy Nieistniejących ( zbiór felietonów) 
  • Piąty talerz






 

 


80 rocznica urodzin Marka Hłaski






 
Marek Hłasko urodził się 14 stycznia 1934 w Warszawie. Prozaik 
i scenarzysta filmowy. Zdobył rozgłos i popularność dzięki nietypowemu stylowi twórczości, a także niekonwencjonalnemu zachowaniu (szczególnie ubiorowi). Był legendarną postacią młodego pokolenia, symbolem nonkonformizmu. Nazywany był polskim Jamesem Deanem, a literacko porównywany do Ernesta Hemingwaya. Przez kilka lat pracował jako kierowca samochodowy. Hłasko często zmieniał miejsce zatrudnienia pracował m.in. w: Bazie Sprzętu Zjednoczenia Budownictwa Miejskiego, Metrobudowie, Spółdzielni Przewozowej Warszawskich Spółdzielni Spożywców.  Po sukcesie literackim noweli  Baza Sokołowska (1954) poświęcił się twórczości pisarskiej. Pracował krótko w redakcji studenckiego tygodnika "Po prostu" (redaktor działu prozy).  W 1956 r. wydał zbiór opowiadań pt. "Pierwszy krok w chmurach". Rok później opublikował "Ósmy dzień tygodnia", który przetłumaczono na 15 języków. W 1958 wyjechał do Paryża. Zyskał wtedy światowy rozgłos. Wydanie antykomunistycznych Cmentarzy w Paryżu wywołało nagonkę prasową w kraju. Gdy nie chciano przedłużyć mu paszportu, poprosił o azyl polityczny w Berlinie Zachodnim. Po 3 miesiącach rozmyślił się i próbował wrócić do kraju, ale zanim doczekał się odpowiedzi wyjechał w 1959 do Izraela, gdzie napisał kilka książek, m.in. "Drugie zabicie psa", "Nawrócony w Jaffie" i "Opowiem wam o Esther". Nie mógł żyć bez Polski, ale nie mógł także do niej wrócić. Aklimatyzację za granicą uniemożliwiał mu brak talentu do języków obcych. Wiódł życie tułacze, chwytając się pracy robotniczej w celu zapewnienia sobie podstawowych warunków bytowych. Od 1960 mieszkał w Niemczech, z żoną, sławną niemiecką aktorką Sonją Ziemann. W 1966 r. wydał swoją autobiografię "Piękni dwudziestoletni", rok później "Sowę, córkę piekarza"
Zmarł 14 czerwca 1969 r. w Wiesbaden w Niemczech.
W 1975 jego prochy sprowadzono do Polski i pochowano na Cmentarzu Powązkowskim. 
Na nagrobku został wykuty napis, który zasugerowała matka Hłaski:
                             Żył krótko, a wszyscy byli odwróceni.

 

Twórczość:

Powieści


Marek Hłasko autor Zbigniew Kresowaty
  • Ósmy dzień tygodnia (1957) 
  • Następny do raju (1958) 
  • Cmentarze (1958) 
  • Wszyscy byli odwróceni (1964) 
  • Brudne czyny (1964) 
  • Drugie zabicie psa (1965) 
  • Nawrócony w Jaffie (1966) 
  • Sowa, córka piekarza (1967) 
  • Sonata marymoncka (wyd. pośmiertnie 1982) 
  • Palcie ryż każdego dnia (wyd. pośmiertnie 1985)

Opowiadania


  • Wilk (fragment powieści) (1954) 
  • Szkoła (fragment powieści) (1954) 
  • Złota jesień (fragment powieści) (1954) 
  • Noc nad piękną rzeką (fragment powieści) (1954) 
  • Głód (fragment powieści) (1956) 
  • Pierwszy krok w chmurach (1956) – zbiór opowiadań 
  • Planktony doktora X, czyli jeszcze jedna powiastka o samotności bohaterów (1957) 
  • Stacja (1962) 
  • Opowiadania (1963) 
  • Umarli są wśród nas (wyd. pośmiertnie, 1986) 
  • Pamiętasz, Wanda? (wyd. pośmiertnie, 1986) 
  • Trudna wiosna (wyd. pośmiertnie, 1986) 
  • Brat czeka na końcu drogi (wyd. pośmiertnie, 1986)

Wspomnienia


  • Piękni dwudziestoletni (1966)


Był także współscenarzystą filmów:

  • Koniec nocy (1957)
  • Pętla (1957)
  • Spotkania (1957)
  • Ósmy dzień tygodnia (1958)
  • Baza ludzi umarłych (1958).